Ik ben nu een jaar terug van NeuroPhysics. Nickie vergelijkt mijn genezingsproces met het pellen van een ui, steeds een nieuwe laag om door te werken. In dit blog vertel ik hoe dat het afgelopen half jaar is gegaan.
Tag: ME
Een half jaar NeuroPhysics
De tijd vliegt als je je gezonder voelt. Ineens is het al een half jaar geleden dat ik voor mijn ME en POTS in Australië NeuroPhysics Therapy begon. In dit blog wil ik je meenemen in de tijd die sindsdien is verstreken en alles wat er is gebeurd.
Mijn NeuroPhysics verhaal
Het moment waar ik van droomde is gekomen. Ik zit thuis, achter mijn laptop, en ik ben net een weekje terug uit Australië. Ik heb al een start gemaakt met een nieuw leven. Eén zonder consequenties na inspanning en zonder beperkende klachten, net als elk ander mens. Lees hier mijn ervaringen met NeuroPhysics Therapy tot nu toe.
Marly over haar NeuroPhysics ontdekking
Aan Marly hebben we veel te danken. Ze heeft NeuroPhysics ontdekt. Ze was de eerste Nederlandse uit onze online lotgenotengroep die de therapie in 2018 onderging, en genas. Marly deed ook mijn mond open vallen, toen ik las hoe ze er eerst aan toe was, en wat ze nu allemaal kan. Lees hier het verhaal van onze moedige pionier.
Het avontuur gaat beginnen
Het is zo ver. Mijn geduld wordt beloond. Deze zomer nog mag ik starten met mijn NeuroPhysics avontuur. Op 18 juli 2022 sta ik voor de deur in Australië, om te leren mijn zenuwstelsel te kalmeren en mijn lichaam aan te zetten tot zelfheling. Het zal zwaar zijn, maar binnen vier tot zes weken hoop ik te leren wat ik nodig heb om thuis verder te bouwen aan volledige genezing.
Een emmertje rouw
Het is herfst nu ik dit schrijf. De bomen laten de blaadjes vallen om te verdorren op de grond. Het najaar is voor velen een moment van bezinning. Ook voor mij voelt de herfst als een moment van transformatie, maar vooral van rouw. Een onderwerp waar we niet veel over praten, maar wat voor chronisch zieken een groot onderdeel is van het leven. Soms op de voorgrond, soms op de achtergrond. Maar rouw is er eigenlijk altijd.
Eet voor Sanne
Om de kosten voor het NeuroPhysics avontuur bijeen te helpen schrapen, wordt er 2 november door mijn zusje Lonneke en mijn vader Jan een diner georganiseerd. Ze koken al vier jaar elke week voor een groep mensen in Zutphen, onder de naam: Eet met Jan. Voor één keer komen ze naar Café Bosch in Arnhem om een drie gangen menu te verzorgen, met de opbrengst volledig naar PowerSanne!
Perspectief van een vriendin
‘Hoe is het om een vriendin met ME te hebben?’ Deze vraag stelde ik aan Imke. Een vriendin die ik ken sinds de studie SPH. Ook toen had ik al ME, maar dat was meer bijzaak. Ik kon leven, studeren en zelfs uitgaan. Nu mijn leven zich al bijna vier jaar op bed en de bank afspeelt, vertelt Imke hoe het is om dat van een afstandje mee te maken.
ME and the Medical Mishap
Did you know that people used to think the illness MS was all in the patient’s head? Or Aids was a manifestation of suppressed homosexual desires? Luckily, we know better now, because the medical industry discovered how these diseases work.However, as a species, we haven’t learned much from it. The same thing still happens with … ME and the Medical Mishap verder lezen
ME en de Medische Misser
Wist je dat vroeger werd gedacht dat MS tussen de oren zat? Of dat AIDS een manifestatie was van onderdrukte homoseksuele gedachten? Ook bij ME wordt er vaak gedacht dat het geen echte ziekte is. Vanuit dit gedachtegoed is er de therapie CGT&GET ontstaan. Achttien jaar geleden heb ik deze therapie ondergaan. In dit blog deel ik voor het eerst mijn verhaal, over de therapie en de littekens die ik nog steeds meedraag. For English press here: https://powersanne.com/2021/05/02/me-and-the-medical-mishap/